Hatice Basyan
Instagram: @haticebsyn
Sizin hiç renginiz oldu mu? Benim oldu.
Mavi adımın soyadı oldu, hayatımın yolu.
Hiç kaybolmayan, rotası silinmeyen kaderimin hayatı oldu.
Okumadan yaşadım ben.
Seçmeden yaşadım.
Her gün mavi ile uyudum.
Çoğu zaman maviyle ağlayarak güldüm.
Maviyi gören oldu ama ne yaşadığını bilmeden gördü.
Bakarak gören çok oldu, yaşayarak anlayarak kimse yok.
Maviyi ben seçmeden mavi benim rengim oldu.
Yanınızdayken uzaklara, hayale dalan ve size dönmeyen mavili çocuk benim.
Benim adım mavi, soyadım beyaz.
Yaktık tüm mavi ışıklarımı umutlarıma.
Yaktım tüm mavileri hayalsiz gerçeklerime yaktım.
Tüm güzel mavili bakışlara, uzun uzun bakışmalara yaktım mavilerimi.
Mühürsüz dile yaktım, tüm ismime seslenen mavime.
Yaktım mavilerimi umutlarıma.
Okudum bana düşeni.
Yaşayarak tüm özrü gördüm.
Ama özür dilemeden.
Üzüldüm bana bakan o gözleri görünce, sözleri ise duyunca kapadım kulaklarımı ve yüreğimi.
Son cümleleri duymamak için sarıldım yaşadığım benliğime bir kez daha.
Kapadım gözlerimi ve kulaklarımı.
Ne çirkini görüyor çocuk yüreğim ne de duyuyorum.
Ben bir tek mavimi yaşıyor ve duyuyorum.
Çünkü ben mavi yolun yolcusuyum.