Yeter Taylan
Özel Eğitim Öğretmeni
Instagram: @yetertaylann
Bir gün bir dünya keşfettim ben.
Merdiven koydum ayaklarımın altına,
Gökyüzüne uzandım ben.
O sırada gök gürledi, irkildim.
Bir baktım gökkuşağı duruyor önümde.
Rengarenk…
Daha önce hiç görmediğim renkler vardı.
Gözlerim kamaştı önce,
Sonra elimi uzatmak istedim gökkuşağına,
Uzandığım anda daha önce adını bile duymadığım bir dünyaya götürdü beni.
O da ne!
Küçük bir çocuk geldi yanıma, elini kalbime koydu, kalbimi dinlemek istedi.
Sen de kimsin, dedim. Cevap vermedi.
Ne olduğunu anlamaya çalışırken biraz korktum, geri çekildim.
Yanımdan koşarak uzaklaştı, klima motoruna bakmaya başladı…
Başka bir çocuk kulaklarını kapatıyordu elleriyle, çevresindeki seslerden kaçarcasına.
Hemen onun yakınında başka bir çocuk dönüyordu durmadan.
Her yerde insan vardı, kalabalıktı.
Ama çocuklar tek başına oynuyordu.
Bu nasıl olurdu!
Çocuklar beraber oynamaz mıydı?
Ben nerdeyim böyle?
Mavi bir ışık gördüm.
Etrafıma bakındım.
Bir fısıltı duydum o esnada
Burası otizm dünyası, otizm dünyasına hoşgeldin…
Olduğum yerde hareketsizce bekledim.
Sesin geldiği yöne dönerek dinlemeye devam ettim.
Benim dünyamın adı otizm!
Senin beni gördüğünde gülebileceğin, alay edebileceğin ya da korkabileceğin birçok şey yapabilirim.
Konuşmayabilirim,
Sallanabilirim,
Ellerimi çırpabilirim,
Gözlerine bakmayabilirim,
Ayakkabılarına bakabilirim uzun süre,
Senin ne düşüneceğine aldırmadan koşarak cebindeki telefonunu alabilirim…
Benim dünyamın adı otizm!
Sokakta bir ses duyunca korkabilirim,
Kulaklarımı kapatabilirim.
Aslında senle aynıyız, fark edebiliyor musun?
Bazen sende korkabilirsin,
Başkasına sarılırsın rahatlamak için,
Ya da huzursuz olduğunda tırnaklarını yersin, dudağını ısırırsın.
Ben mi?
Kendi etrafımda dönüyorum rahatlamak için.
İnsanlar bana sarılmak istiyor.
Ama ben korkuyorum ki kendimden başkasından.
Neden mi?
Beynim çok farklı işliyor,
Senin gibi algılamıyorum ki ben hiçbir şeyi.
Benim dünyamın adı otizm !
Fark edebiliyor musun?
Hani bana anlamsızca bakıyorsun ya,
Sanki gizemliymişim gibi…
Aslında çok basitim,
Sen bilmesen de her davranışımın bir nedeni var.
Benim dünyamın adı otizm!
Fark edebiliyor musun?
Yıllardır aynı dünyada yaşıyoruz seninle
Ama ben kendi dünyamda oynuyorum,
Yalnızım…
Her gün benim gibi çocuklar geliyor buraya,
Gün geçtikçe daha çok daha çok çocuk geliyor.
Hızla artıyor kalabalıkta yalnız yaşayan çocuklar…
Benim dünyamın adı otizm!
Fark edebiliyor musun?
Hasta değilim, farklıyım.
Beni farklılığımla kabul eder misin?
Kocaman gülümseyip seviyorsun ya diğer çocukları,
Beni de öyle sever misin?
Korkmadan, dışlamadan, yargılamadan…
Kendi dünyana gittiğinde beni anlatır mısın biraz?
Burada ne kadar yalnız olduğumu, ilgiye ihtiyacım olduğunu söyler misin?
Sadece bu gün değil her zaman gelir misin otizm dünyasına?
Biliyorum beni kendi dünyana götüremeyeceğini düşünüyorsun ama denedin mi hiç?
Belki ben de gelebilirim seninle…