Otizm için herkes bir şeyler yapıyor. Eylem planları, modüller, çalıştaylar, kongreler, eğitimler, sivil toplum kuruluşları, özel merkezler, okullar, kurumlar, instagram sayfaları, aktivistler, gönüllüler…. bu liste uzar gider.
Peki yıl olmuş 2022 ve hala benzer sıkıntılar varsa temelde ne eksik? Yapılan çalışmalar da yetersiz kalan nedir?
Takipçilerimizden gelen yorumları derledik …
- Hastanelerin rapor süreçlerinin çok karışık ve zorlayıcı olması.
- Okullardaki eğitim sürecinin her aşamasında yaşanan zorluklar. Okullara kabul edilmeme durumları, kabul edildikten sonra, doğru eğitimcilerin olmaması, eğitimcilerin otizmi bilmemesi, kaynaştırma süreçlerinin yürütülememesi, yetişkin otizmliler için uygun eğitim ortamlarının olmaması başlıca eksiklikler arasında görülmektedir.
- Toplumda farkındalığın olmaması, ailelerin hassasiyetlerinin farkında olunmaması, acıyan, küçümseyen, eleştiren gözlerle bakılması. Bu nedenle otizm adına daha fazla farkındalık oluşturucu; sosyal medya etkinlikleri, yerel etkinlikler, diğer medya etkinlikleri yapılması gerekmektedir.
- Ailelerin özel ihtiyaçları durumunda çocuklarını bırakabilecekleri ortamların (Mola evleri, vb) olması ve kendilerine minik aralar oluşturarak dinlenebilmeleri.
- Bilim dünyasında otizmin sebeplerinin tespiti ve çözümü üzerine etkili teşhis/tedavi yöntemlerinin geliştirilmesi ve otizm tedavisi için yapılması gereken bilimsel çalışmaların artırılması gerekmektedir.
- Ağır otizmli çocuklarımız için uygun ve yeterli sayıda bakımevlerinin olmaması ailelerin gelecek kaygılarını arttırmaktadır.
- Yetişkin otizmlilerin eğitimi, mesleki gelişimi, istihdam edilmesine yönelik çalışmalar sayı ve nitelik açısından yetersiz kalmaktadır. Bu alanda ivedilikle yapılması gereken hizmetlere ihtiyaç vardır.
- Devletin karşıladığı eğitim saatlerinin yetersiz olması otizmli bireylerin yoğun müdahaleden mahrum kalmasına neden olmaktadır.
- Otizme yönelik eğitim yöntemlerinin maliyetli olması ailelerinin en hassas yeri olan çocukları için sömürüye açık olmasına sebep olmakta ve çocukları için maddi yüklerini arttırmaktadır.
- Her yaştaki otizmli çocuk için günlük yaşam becerilerini geliştirme, sosyal hayata adaptasyon amaçlı eğitim ortamlarının azlığı ailelerin en çok sıkıntı yaşadığı bir diğer eksikliktir.
- RAM yönlendirmelerinin yetersizliği, eğitsel performans artışının daha sık takip edilmesi, aileyle ve ev ortamı ile koordinasyon ve iletişimin az olması yaşanan bir diğer sorundur. RAM’ lar aileler için güvenilir ve ücretsiz eğitsel danışmanlık merkezleri haline getirilmelidir.
- Eğitimci/uzman olarak çalışan personelin mesleki yetersizliği. Alan dışı ücretli öğretmenlerin ve diğer meslek elemanlarının yerine alan mezunları ve yetkin kişilerin çalışması beklenmektedir.
- Otizmli çocuk sahibi aileler arasında birlik olmaması, tek bir STK olmaması, aileler arasında iletişim eksikliği ve güven eksikliğine neden olmaktadır.
- Ailelere psikolojik destek merkezleri açılması yine en önemli eksiklikler arasındadır. Düzenli ve ücretsiz psikoterapi imkanları ile ailelerin yaşadığı sorunlara destek olunması gerekmektedir.
- Aile bilgilendirme eğitimleri organize edilmeli, aileler hem eğitsel hem sosyal olarak desteklenerek çocuklarının eğitsel sürecine daha kaliteli bir şekilde entegre edilmelidir.
- Tüm yaş gruplarındaki otizmlilere yönelik sanat, el becerileri, mesleki beceriler, kişisel bakım becerileri ve sosyal becerileri geliştirmeye yönelik atölye çalışmalarına önem verilmeli ve halk eğitim merkezleri, yerel yönetimler üniversiteler gibi birimler ile iş birliği içinde olunmalıdır.
- Uzman kişilerce oluşturulmuş, içerisinde spor merkezi, sanat ve uğraşı atölyelerinin de bulunduğu yaşam merkezlerinin sayı ve nitelik olarak kapsamlı olarak planlanması ve oluşturulması gerekmektedir.
Fikirlerimiz ve isteklerimiz hep var ama işleyişteki aksaklıklar, taleplerimizin yok sayılması ve gelecek kaygılarımız biz ailelerin umutsuzluğa kapılmasına neden olmaktadır. Umut ve hayallerimizin gerçek olması dileğiyle.